Gazoun(-dur)
Sclerochloa dura
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Gazon dur, Sclérochloa ferme.
Descripcioun :Es uno planto gaire coumuno que souvènt rebalo au sòu e que i'agradon lis endré trepeja. Trachis dins li pelouso umido l'ivèr (mai pas l'estiéu). Li fueio arribon fin qu'à la paumo (paniculo). De l'enflourejado parton de grapo que d'un coustat. Dins li grapo lis espigueto soun en rang pèr dos.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 16 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sclerochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 18 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1300 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso umido
- Trepadou
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Sclerochloa dura (L.) P.Beauv., 2016
Espigo-d'aigo(-primo)
Potamogeton pusillus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot de Palerme, Potamot fluet.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo s'atrobo dins li canau e li mueio mens o mai salado. Fai partido dóu group de poutamot qu'an de fueio longo e primo. Aquéu se recounèis bonodi si guèno d'estipulo que soun pas duberto en plen, e que reston de tèms contro la cambo (mounte i'a ges de ramo que parton) sènso s'escarta.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Mueio
- Canau
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton pusillus L., 1753